به گزارش ایرنا از پایگاه خبری ساینس دیلی، محققان امیدوارند با استفاده از این اطلاعات بتوانند مدل های دقیق تری از الگوی گرمایش زمین بسازند.

شدت این میدان مغناطیسی در زمانی که به ماهواره ها می رسد بین 2 تا 2.5 نانوتسلا یعنی چیزی حدود 20 هزار بار کمتر از شدت میدان مغناطیسی زمین است. اساسا هر دو میدان مغناطیسی حاصل اثر دینام هستند که توسط ذرات بارداری که درون مایعات حرکت می کنند، ایجاد می شوند.

میدان مغناطیسی شدیدی که توسط قطب نما قابل تشخیص است، حاصل حرکت مستمر سنگ های ذوب شده در عمق زمین است. این میدان مغناطیسی موجب همسویی ذرات موجود در پوسته زمین می شود. محققان در پروژه Swarm به بررسی دقیق این پدیده پرداخته و دقیق ترین نقشه این اثر مغناطیسی را تهیه کرده اند.

این پروژه در سال 2013 میلادی با پرتاب سه ماهواره مشابه به فضا آغاز شد. این ماهواره ها اکنون در ارتفاع 300 تا 530 کیلومتری در مدار زمین قرار دارند و اطلاعات مربوط به ویژگی های مغناطیسی زمین را گردآوری می کنند.

اما یون های محلول در آب اقیانوس ها نیز با حرکت درون جریان های آب و امواج، میدان مغناطیسی ضعیفی را ایجاد می کنند که شناسایی و اندازه گیری آن به طور مستقل از میدان مغناطیسی اصلی زمین، امری دشوار است.